Eg har vore i Kenyar med Star of Hope. Eg kunne ha skreve ei novelle eller to om korleis det var, kva eg tenkte då, kva eg tenkjer no, korleis det var å møte fadderbarnet mitt, om alle gongene det reiv i hjartet, alle gongene eg hadde lyst til å grine og hyle ut om urettferd og eg kunne også ha sagt mykje om alle dei flotte folka eg traff. Men ikkje i dag. Eg finn ikkje orda.
Du kan heller sjå filmen me laga.
Mari Klingen 